နီရိုး

ေရာမၿမိဳ႕ႀကီး မီးေလာင္ေနစဥ္ ေရာမဘုရင္နီရိုးက ေစာင္းတီးေနသည္ဟု စာဆိုရွိသည္။

အမွန္မွာ ထိုသို႔မဟုတ္ပါ။ အေကာင္းဆုံး ၀တ္ရုံကို၀တ္ဆင္ၿပီး အျမင့္ဆုံး ေမွ်ာ္စင္ေပၚမွ ေန၍ မီးေလာင္ေနေသာ ေနျပည္ေတာ္ႀကီးကိုၾကည့္ကာ ေစာင္းတီးလ်က္ရွိေသာ ရံေရႊေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ သီခ်င္းဟစ္ေအာ္ဆိုေနသည္။

မီးေလာင္သျဖင့္ အိမ္မွထြက္ေျပးၾကရရွာေသာ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကို ၾကည့္ရသည္မွာ သူ႕အဖို႔ ထူးကဲလွေသာ မ်က္စိအရသာျဖစ္ေလသည္။ ျပည္သူ/သားမ်ား ဒုကၡေရာက္ပုံကို အေပၚစီးကၾကည့္ရင္ အလြန္သာယာလွပသည့္ ရႈခင္းေပတကားဟု ခ်ီးက်ဴး လိုက္ေသးသည္။ လြန္စြာမွရက္စက္၍ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ စိတ္ထားျဖစ္သည္။

မီးေလာင္သည္မွာ မေတာ္တဆမဟုတ္ေပ။ ေရႊတိုက္ေတာ္၌ ေငြေၾကးဘ႑ာ ေလ်ာ့ပါးလြန္းလွ၍ နီရိုးကိုယ္တိုင္ သူ၏အမိန္႔ႏွင့္ ၿမိဳ႕ကိုမီးရႈိ႕ျခင္းျဖစ္သည္။ နီရိုးက သူ႕စစ္သည္ေတာ္မ်ားကို မီးေလာင္ ေနခိုက္ ရႏိုင္သမွ်ရေအာင္ တိုက္ခိုက္ လုယက္ရမည္ဟု အမိန္႔ခ်မွတ္ ေလသည္။ နီရုိးသည္ ေရာမျပည္၌ တန္ခိုးႀကီးခဲ့ေသာ ဆီဇာနန္းဆက္ တြင္ပထမေျမာက္ ဘုရင္ျဖစ္သည္။ ႀကီးမားလွေသာ ေရာမအင္ပါယာ ႀကီးကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေသာ ဘုရင္ဆိုး မင္းယုတ္အျဖစ္ သမိုင္းတြင္ ထင္ရွားသည့္ပုဂၢိဳလ္ေပတည္း။

နီရိုး၌ သမာသမတ္စိတ္၊ ၾကင္နာသနားစိတ္ဟူ၍ စိုးစဥ္မွ်မရွိေခ်။ သူ႕အဖို႔ ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္ခံစားရမည္ဆိုလွ်င္ ငဲ့ညွာျခင္း လုံး၀မရွိေပ။ သူသည္ မေကာင္းမႈအားလုံးကို လုပ္ဖူးသည္။ မိခင္အရင္းကိုပင္ ၾကင္ရာေျမွာက္ခဲ့သည္။ ရာဇ၀င္အဆက္ဆက္၌ သူ႕ေလာက္ဆိုးသြမ္းညစ္ညမ္းယုတ္မာေသာ မင္း မေပၚေပါက္ဖူးခဲ့ေခ်။

သူသည္ ခရစ္ႏွစ္ ၅၅ ခုႏွစ္တြင္ ဧကရာဇ္ျဖစ္သည္။ အသက္(၁၇) မွ်သာရွိေသးသည္။ ထိုစဥ္က ေရာမအင္ပါယာႀကီး တည္ေထာင္လ်က္ရွိေသာ္လည္း ေရာမလူမ်ဳိးတို႔၏ တန္ခိုးမွာ ေလ်ာ့ပါးစျပဳလာေလသည္။  မင္းေကာင္းမင္းျမတ္ဆက္ခံလွ်င္ ယိမ္းေနေသာ အင္ပါယာႀကီးသည္ တည့္မတ္၍ရႏိုင္ေသးေသာ္လည္း နီရိုးကဲ့သို႔ မင္းဆိုးမင္းညံ့ေၾကာင့္ ပ်က္စီးမႈျမန္သြားေလသည္။

နီရိုးသည္ တိရစၦာန္စိတ္ရွိသူျဖစ္သည္။ တခါတရံ ျခေသၤ့ေရ၊ ၀ံပုေလြေရကိုလႊမ္း၍ ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ အတန္ၾကေနၿပီးလွ်င္ ေလွာင္အိမ္မွဖြင့္ေပးခိုင္းၿပီးေနာက္ ေလွာင္အိမ္မွထြက္၍ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ထားေသာ အရြယ္ငယ္ငယ္ကၽြန္ကေလးမ်ားကို အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာျဖစ္ေအာင္ ခုတ္ထစ္သတ္ျဖတ္ေလသည္။

တခါတရံလည္း သူ႕ကိုယ္သူ အႏုပညာသည္တစ္ေယာက္လို ထင္မွတ္ကာ ေတးသီခ်င္း၊ တူရိယာ၊ ကဗ်ာလကၤာမ်ားကို သီဆို ေရးစပ္ေလသည္။ တစ္ခါတရံ ငါးမွ်ားထြက္သည္။ ရထားၿပိဳင္သည္။ ၿပိဳင္တိုင္း သူ႕ကိုပထမေပးၾကရသည္။

တစ္ခါက သူသီခ်င္းဆိုေသာေန႔တြင္ ငလွ်င္လႈပ္သည္။ ပရိတ္သတ္တို႔သည္ ဇာတ္ရုံထဲမွ ထြက္ေျပးခ်င္ေသာ္လည္း ဘုရင္ကိုယ္တိုင္ဆိုေနသျဖင့္ မလႈပ္ရဲေခ်။ ဆုံးေအာင္ နားေထာင္ၾက ရသည္။ သီခ်င္းဆုံး၍အားလုံး အျပင္ထြက္ၿပီးေသာ္ ဇာတ္ရုံၿပိဳက် ေလသည္။ ထိုအခ်င္းအရာကို ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕သမားမ်ားက ဘုရင္ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးပုံကို ဖြဲ႕ႏြဲ႕ေလွ်ာက္တင္ၾကသည္။

နီရိုးတြင္ ေမာင္မမိႆံမ်ာစြာရွိသည္။ မိဖုရားႀကီးသုံးေယာက္ ဆင့္ယူသည္။ ေနာက္ဆုံး မိခင္ရင္းကိုပင္ မခ်န္ မိဖုရားေျမွာက္သည္။ သူ႕မိဖုရားမ်ားမွာလည္း သူၿငီးေငြလွ်င္ အေၾကာင္းရွာ သတ္ပစ္သည္။ သူ႕မိခင္ ပင္လွ်င္ ေနာက္ဆုံး ဓားျဖင့္ အဆုံးစီရင္ျခင္းခံရသည္။

တစ္သက္လုံးစည္းစိမ္ခံစားလာေသာ နီရိုးဘုရင္သည္ တိုင္းျပည္၏ ဘ႑ာေတာ္မ်ားကို အရမ္းသုံးလာရာ ေနာက္ဆုံး၌ကုန္ခမ္းလာေတာ့ သည္။ သူ႕လက္ပါးေစမ်ားႏွင့္ သူေဌးမ်ားကို ရာဇ၀တ္သင့္ေအာင္ ဖန္တီးကာ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကို သိမ္းယူေလသည္။ အခြန္မ်ားကို တိုး၍ေကာက္သည္။ ထိုသို႔ လုပ္ေသာ္ လည္း သူ႕အသုံးစားရိတ္ကို မကာမိေခ်။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ေရာမၿမိဳ႕ႀကီးအား မီးရႈိ႕ကာ  အႀကီးအက်ယ္လုယက္ေလေတာ့သည္။ ျပည္သူ/သားမ်ားသည္ မင္းဆိုးမင္းညစ္အား မုန္းတီးလာၾကေလရကား ညတစ္ညတြင္ နီရိုးသည္ သန္းေခါင္ယံႏိုးလာေသာအခါ သူ႕၏သက္ေတာ္ေစာင့္ တစ္ေယာက္မွ မရွိေတာ့ေၾကာင္းသိရ၍ ေတာထဲသို႔ထြက္ေျပး ေလေတာ့သည္။

ေတာထဲ၌ တိရစၦာန္ပမာ ဆံမုတ္ဆိတ္စုတ္ဖြားႏွင့္ ရက္အတန္ၾကာ ေနၿပီးေနာက္ ဖမ္းမိလွ်င္ အႀကီးအက်ယ္ ႏွိပ္စက္ခံရၿပီးေနာက္ ေသရမည္ဧကန္ျဖစ္ေၾကာင္း သိသျဖင့္ သူ႕လည္ပင္းကို ဓားေျမွာင္ျဖင့္ ထုိးကာသူ႕ကိုယ္သူအဆုံးစီရင္လုိက္ေလေတာ့သည္။ သူေသဆုံးခ်ိန္တြင္ အသက္ ၃၁နွစ္သာရွိေသးသည္။ နန္းသက္ ၁၄ ႏွစ္မွ်သာ စည္းစိမ္ခံလိုက္ရသည္။

ထိုသုိ႔ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ ပ်က္စီးရျခင္းအေၾကာင္းမွာ ကာမဂုဏ္တြင္ လြန္က်ဴး ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အေသာက္အစား၊ အေပ်ာ္အပါးမ်ားကို လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ျပဳလုပ္ရုံသာမက လုူ႕က်င့္၀တ္ မ်ားမေစာင့္စည္း ေသာေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။ သူသည္ တိရစၦာန္ သာသာမွ်သာ က်င့္ႀကံ ေနထိုင္ေသာေၾကာင့္ လူ႕ျပည္မွ အေသဆိုး ႏွင့္ေသကာ ထြက္ခြာသြားရသည္။

လူ႕ျပည္တြင္ လူ႕က်င့္၀တ္ႏွင့္ေလ်ာ္စြာ ေနထိုင္ႏိုင္မွသာ သက္တမ္းေစ့ ေနႏိုင္သည္။ လူ႕ထက္သာေအာင္ေနထိုင္က်င့္ႀကံက လူထက္ျမင့္ေသာ နတ္၊ ျဗဟၼာျဖစ္ႏိုင္သည္။ လူ႕က်င့္၀တ္ကို မမီ နိမ့္က်ပါကလည္း ေအာက္ တိရစၦာန္၊ ၿပိတၱာနွင့္ ငရဲသို႔လည္း သြားႏိုင္ သည္။

သတိျပဳ ဆင္ျခင္သင့္ၾကပါကုန္...။