ကာယမိမံ

11-11-61 ခု၊ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အဂၢမဟာပ႑ိတ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး  အမရပူရၿမိဳ႕ ၊ မဂၤလာတိုက္၌ ေဟာၾကားဆုံးမေတာ္မူေသာ ၀ိပႆနာရႈနည္း အလုပ္ေပးတရားေတာ္

        ဒကာ ဒကာမေတြ သိၾကားမင္းအေၾကာင္းမေဟာခင္ ၀ိပႆနာရႈနည္းကို ေရွးဦးစြာေျပာမယ္..။
(မွန္လွပါဘုရား)
၀ိပႆနာရႈနည္းက ရွင္သာရိပုတၱရာက ေဟာထားတယ္။

ကာယမိမံ သမၼသထ၊ ပရိဇာနာထ၊ ပုနပၸဳနံ။

ကာေယသဘာ၀ံ ၊ ၀ိဒိတြာန၊ ဒုကၡႆႏၱံကရိႆတိ။

       ဤကဲ့သုိ႕ေဟာထားေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြသည္ ဘုရားေရွ႕မွာျဖစ္ေစ၊ ကိုယ္အိပ္ယာထဲမွာျဖစ္ေစ ထိုင္ၿပီးသကာလ၊ မိန္းမျဖင့္ ဒူးတုပ္၊ ေယာက္်ားျဖင့္ တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္ၿပီး သကာလ၊ ထိုင္ခ်င္သလိုထိုင္၊ အိပ္ခ်င္သလိုအိပ္၊ ကိစၥမရွိပါဘူး....တဲ့။ သို႔ေသာ္ အသက္ကေလးမွန္မွန္ရွဴၿပီးသကာလ ေလေလး ထြက္တာလဲသိလို႔၊ ေလေလး ၀င္တာလည္း သိလို႔၊ ဒီလိုခ်ည္း သိၿပီးသကာလ ေနရာမွ  ပထမ ေရွးဦးစြာေတာ့ျဖင့္ ထြက္တာသိ ၀င္တာသိပဲ လုပ္ေနပါ။ ဒီထဲကမွ ဟိုေနရာက ေအာင့္သလိုလို လာလို႔ရွိရင္ ထြက္တာသိ ၀င္တာသိ ျဖဳတ္လိုက္ပါ။
        ထြက္တာသိ ၀င္တာသိ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့လို႔ သတိေပးလိုက္တယ္..။ (မွန္လွပါ့ဘုရား)
ထြက္တာသိ ၀င္တာသိ ျဖဳတ္ၿပီး ေအာင့္တဲ့ေနရာေလးကို ဉာဏ္လွည့္လိုက္၊ ေၾသာ္... ဒါ.. ေဖာက္ျပန္လာတာပါလား၊ အင္း... ေဖာက္ျပန္လာတာ...။ နဂိုက မေအာင့္ဘူး၊ ခုမွ ဒီေနရာေလးက ေအာင့္လာတယ္။ အဲဒီ ေဖာက္ျပန္တဲ့ေနရာကေလး ၾကည့္လိုက္ၿပီဆိုမွျဖင့္ ေဖာက္ျပန္တာကေလးက ပ်က္စီးသြားတယ္။
         ထြက္တာသိ ၀င္တာသိလုပ္ေနတုန္း တစ္ေနရာရာက ဘာျဖစ္လာသတုံး။ (ေအာင့္လာပါတယ္ ဘုရား)
ေအာင့္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ထြက္တာသိ ၀င္တာသိျဖဳတ္လိုက္ပါ။ (မွန္လွပါဘုရား)
ေအာင့္တဲ့ေနရာကေလး ဉာဏ္လွည့္လိုက္ပါ။ ေျခသလုံးက ေအာင့္ရင္ ေျခသလုံး၊ ေပါင္ကေအာင့္ရင္ ေပါင္၊ ခါးကေအာင့္ရင္ ခါး၊ ေနာက္ေက်ာေအာင့္လို႔ရွိရင္ ေအာင့္တဲ့ေနရာကေလး ဉာဏ္လွည့္လိုက္ပါ။
       အဲဒါကေလးက ဘာပါလိမ့္မလဲဆိုေတာ့ ပင္ကိုသေဘာမွ ေဖာက္ျပန္လာတာ။ အဲဒီေဖာက္ျပန္တဲ့ ေနရာကေလးကို ဒကာသစ္၊ ဒကာၾကြယ္၊ ဦးလွဘူးတို႕က ဉာဏ္လွည့္လိုက္ၿပီ ဆိုမွျဖင့္ ဉာဏ္ေပၚေနတဲ့အတြက္ သတၱ၀ါသႏၱာန္မွာ ေအာင့္တဲ့စိတ္ကေလးက ခ်ဳပ္သြားၿပီး ဉာဏ္စိတ္ကေလးက ေပၚေနတယ္။ ဉာဏ္စိတ္ကေလးေပၚေနေတာ့ ေအာင့္တာေလးက ေဖာက္ျပန္ၿပီး သကာလ ပ်က္စီးသြားတာ ေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသြားတာ ေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။
       ဤကဲ့သို႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသြားတာေတြ ေတြ႕တဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနလို႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ေတြ႕တာလို႔ မွတ္လိုက္ပါေနာ္။ (မွန္လွပါဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာက အနိစၥ၊ ဒုကၡသစၥာ။ အနိစၥဆိုလည္း ဟုတ္တာပဲ၊ ဒုကၡသစၥာဆိုလည္း ဟုတ္တာပဲ။ ေၾသာ္... ဒါက ဒုကၡသစၥာ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးၿပီလို႔ သိေနတာကေလးက ေလာကီ မဂၢသစၥာ၊ ဒါ ဒီေနရာကေလးက ေအာင့္တာကေလးက ေပ်ာက္သြားလို႔ ဟိုေနရာက ေအာင့္တာေပၚလာတယ္။ ဟိုစိတ္ကေလး စားခ်င္တဲ့စိတ္ကေလးေပၚလာတယ္။ အဲဒါကိုလဲ စားခ်င္တဲ့စိတ္ကေလးကိုလဲ ရွိ မရွိ ၾကည့္ေပးပါ။ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ၾကည့္တဲ့ဉာဏ္ေပၚလာလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ သတၱ၀ါသႏၱာန္ ႏွစ္စိတ္မေပၚေကာင္းတဲ့အတြက္ စားခ်င္တဲ့စိတ္ကေလးက ဒကာၾကြယ္၊ ဒကာသစ္တို႔ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတယ္။ (မွန္လွပါဘုရား)
     သူလည္း ခုမွ ေဖာက္ျပန္ၿပီး လာတာ၊ အခုပဲ ပ်က္စီးသြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသြားတာ ဘာသစၥာေခၚၾကမလဲ...။ (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)
အင္း... ဒုကၡသစၥာကို ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြက သိလိုက္ေတာ့ အသိခံရတာက ဒုကၡသစၥာ၊ အသိဉာဏ္က မဂၢသစၥာလို႔ ေအာက္ေမ့ၾကပါ။ (မွန္လွပါဘုရား)
ဒီလိုခ်ည္းပဲ ခႏၶာကိုယ္ထဲ လွည့္လိုက္ၿပီးသကာလ ေနေတာ့ အသိခံတာက ဒုကၡသစၥာ၊ အသိဉာဏ္က မဂၢသစၥာဆိုေတာ့ ေၾသာ္... ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ဒုကၡသစၥာရယ္... သိေနတဲ့ မဂၢသစၥာရယ္...။
ဤသစၥာႏွစ္ခုသာ ရွိၿပီးသကာလေနေတာ့ သမုဒယသစၥာဆိုတဲ့ ေလာဘ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရုပ္သိမ္းၿပီးသကာလ ေနေတာ့တယ္။ ဒီေလာဘက ခ်ဳပ္ၿငိမ္း ေနေတာ့ ေလာဘ တဏွာခ်ဳပ္ေတာ့ ဥပါဒါန္မခ်ဳပ္ဘူးလား ။ (ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)။
ဥပါဒါန္ခ်ဳပ္ေတာ့ ကံခ်ဳပ္တယ္၊ ကံခ်ဳပ္ေတာ့ အနာဂတ္ဘ၀ လာလတၱံ႕ျဖစ္တဲ့ ပဋိသေႏၶေနမႈ အိုမႈ ေသမႈေရာ.... ။ (ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)
     ေၾသာ္... ဒါ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ခ်ဳပ္ပါလိမ့္မလဲလို႔ ဒကာၾကြယ္၊ ဒကာသစ္တို႔ ၊ ဦးလွဘူးတို႔က ေမးလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ျမင္ေနတဲ့ မဂ္က ခ်ဳပ္ေစတာဆိုတာ ေသခ်ာၿပီလား... (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
       ဒါျဖင့္ ဒီ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ၀ိပႆနာရႈဆိုတာ ခႏၶာကို ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္လို႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ။
(မွန္လွပါဘုရား)။
၀ိပႆနာအလုပ္ဆိုတာ ဘာပါလိမ့္..။ (ခႏၶာကို ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ပါဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ ... "ကာယမိမံ သမၼသထ" ဣမံကာယံ- ဤခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို။ သမၼသထ- ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး သုံးသပ္စမ္းပါကြာ၊ လို႔ ရွင္သာရိပုတၱရာက မွာရွာတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ႀကီး ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး သုံးသပ္စမ္းပါ။ ဆင္ျခင္စမ္းပါ ဆိုေတာ့ မလာေပဘူးလား ။ (လာပါတယ္ဘုရား)။
ပ်က္စီးသြားတာ ျဖစ္ပ်က္၊ ေစာင့္ၾကည့္တာ..( မဂ္ပါဘုရား)။

ေၾသာ္...မဂ္ဆိုတာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေစာင့္ၾကည့္မွ ရတယ္လို႔ မွတ္စမ္းပါ..။ (မွန္ပါ့ဘုရား)

မေစာင့္ၾကည့္ရင္.. (မရပါဘုရား)။ မရဘူး..။ ရွာရင္ေတာ့ မရဘူး။ ေစာင့္ၾကည့္ရင္ေတာ့ (ရပါတယ္ဘုရား)။

ေတာထဲက က်ားေတြက အေျပးေတာ့ မသန္ပါဘူးတဲ့..။ အဖမ္းေတာ့ ျမန္သလို မိလိႏၵပဥွာက ေစာင့္ဖမ္းပါလို႔လဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဟာထားတယ္။ (မွန္ပါ့ဘုရား)။
        ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြက အိမ္ေရာက္လို႔ရွိရင္ ဘုန္းႀကီးေျပာတဲ့အတိုင္းသာ လုပ္ၾကစမ္းပါ။ ခႏၶာကိုယ္ေစာင့္ၾကည့္ေန၊ ဘာနဲ႔ ေစာင့္ရမလဲဆိုေတာ့ ရွဴမႈေလး မွန္မွန္ရွဴ၊ ရွဳိက္မႈေလး မွန္မွန္ရွဳိက္၊ ရွိဳက္ရာကမွေန အထူးတရားေလးေပၚလာလို႔ရွိရင္ ေၾသာ္...ဒါ ၀ိပရိနာမလကၡဏာ ဒုကၡသစၥာပါလားလို႔... ေစာင့္ၾကည့္လိုက္..။ (မွန္လွပါဘုရား)။
   ဒါျဖင့္ ၀ိပရိနာမလကၡဏာ ဒုကၡသစၥံက ဒုကၡသစၥာ၊ ေစာင့္ၾကည့္တာကေလးက (မဂၢသစၥာပါဘုရား)။
ေသတာက သမုဒယသစၥာ၊ ေနာက္ခႏၶာ မလာတာက နိေရာဓသစၥာ၊ နိေရာဓဆိုေတာ့ ေၾသာ္... တို႔ သစၥာအလုပ္ လုပ္ေနတာပါကလား ဆိုတာ ေပၚမလာဘူးလား.. (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။
       ေၾသာ္...ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာအလုပ္ဆိုတာ အားလုံး တရားနာတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္..။ (မွန္လွပါဘုရား)။
၀ိပႆနာဆိုတာ ဘာပါလိမ့္...။ (ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ပါဘုရား)။
ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ဆိုေတာ့... တပည့္ေတာ္တို႔ျဖင့္ မလုပ္တတ္ေသးပါဘူးဘုရား.. ဆိုရင္ ေစာင့္မၾကည့္လို႔သာ မွတ္ေပေတာ့...။ (မွန္ပါ့ဘုရား)
      ေစာင့္ၾကည့္ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက ဟိုေနရာကျပ၊ ဒီေနရာရျပ၊ ဟိုေနရာက ျပလိုက္၊ ဒီေနရာက ျပလိုက္နဲ႔ ျပတဲ့ေနရာကိုပဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ ျပတာက ဒုကၡသစၥာ၊ သိတာက မဂၢသစၥာ၊ ေသတာက... (သမုဒယသစၥာပါ ဘုရား)။ ေနာက္ခႏၶာမလာတာက.. (နိေရာဓသစၥာ ပါဘုရား)။ နိေရာဓသစၥာဆိုတာ ေၾသာ္... တို႔တစ္ေတြ သစၥာေလးပါးအလုပ္ လုပ္ေနပါကလား ဆိုတာ မေပၚလာဘူးလား။ (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။ ရွင္းပလား..။ (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
   ဒကာၾကြယ္ေရ.. ဒကာၾကြယ္တို႔ လုပ္ေတာ့လဲ ေစာင့္ၾကည့္ရတယ္မဟုတ္လား..။ (မွန္ပါ့ဘုရား)။ လိုက္ဖမ္းရင္ မိပါ့မလား။ (မမိပါဘုရား)။
   ေအး... ဒါေၾကာင့္ ဘုနး္ႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ေစာင့္ၾကည့္လို႔ရွိရင္ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ပင္ကိုက အနာခႏၶာကိုယ္ႀကီးကိုး...။ (မွန္လွပါဘုရား)။
အနာေတြပဲ မျပရေပဘူးလား...(ျပပါတယ္ဘုရား)။ အနာခႏၶာကိုယ္ႀကီးမို႔ အနာခႏၶာေတြ ျပေတာ့ ဒီအနာခႏၶာေတြကလဲ ျဖစ္လိုက္၊ ပ်က္လိုက္၊ ပ်က္လိုက္၊ ျဖစ္လိုက္နဲ႕ ျပေနေတာ့ ေၾသာ္... ဒီဥစၥာ ျဖစ္ပ်က္က ဒုကၡသစၥာ သိတာက မဂၢသစၥာပါလားဆိုတာ.. အခုအခ်ိန္မွာ ဉာဏ္ထဲမွာ ေပၚလာတယ္... (မွန္လွပါဘုရား)။
       ထိုကဲ့သို႔ ေပၚလာတဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ျဖင့္... ကိေလသာ ၾကားမညွပ္လို႔ရွိရင္ ျဖစ္ပ်က္နဲ႕ မဂ္နဲ႔ၾကားထဲမွာ ကိေလသာၾကား မျခားလို႔ရွိရင္ (ရ)ရက္၊ နဲ႔ မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္ ရပါတယ္...(မွန္လွပါဘုရား)။ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္နဲ႔ ၾကားထဲမွာ ကိေလသာမခိုရင္..(ခုနစ္ရက္နဲ႔ ရနိုင္ပါတယ္ဘုရား)။ ဒကာၾကြယ္.. မျမန္လား။ (ျမန္ပါတယ္ဘုရား)။
     ဘုန္းႀကီးက ေဟာတာလား ၊ ဘုရာသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ေဟာတာလားလို႔ ဆိုေတာ့ သတိပဌာန္ ပါဠိေတာ္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွိေလေသာေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ မလုပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ သံသရာရွည္ရပါတယ္ ဆိုတာ သေဘာက်ပလား...(က်ပါတယ္ဘုရား)။
ေၾသာ္...ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာဆိုတာ အားစိုက္ရႈရတာလား၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေစာင့္စားၿပီး ရႈရတာလား...။ (ေစာင့္စားၿပီး ရႈရပါတယ္ဘုရား)။
ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာေနပါတယ္ ဒကာ ဒကာမတို႔..(မွန္ပါ့ဘုရား)။ ေလးေလးစားစားနဲ႔  မွတ္စမ္းပါ။ (မွန္ပါ့ဘုရား)။


  ေလးေလးစားစားနဲ႕မွတ္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ေတြက ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ဘာမွ ၾကည့္စရာ မရွိလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ...။ ေၾသာ္... ေလးကေလးထုတ္တဲ့ စိတ္ကေလးလဲ ထုတ္ၿပီး ပ်က္တာပဲ။ (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ေလကေလး ျပန္သြင္းတဲ့ စိတ္ေရာ... (သြင္းၿပီး ပ်က္ပါတယ္ဘုရား)။ အဲဒါကေလး ဘယ္ကမွ မရွိေတာ့ ဘူးဆိုရင္ သူျပန္ထိုင္လိုက္..(မွန္လွပါဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား..(က်ပါတယ္ဘုရား)။
         ဟာ.... သူ႕ျပန္ရင္း မတၱနဲ႔ပဲ ဟိုေနရာက ယားသလိုလို၊ ဒီေနရာက ေအာင့္သလိုလို၊ ဒီေနရာက ေကာင္းသလိုလို လာျပန္လို႔ရွိရင္ သူ႕ျဖဳတ္ပစ္လိုက္...(မွန္ပါ့ဘုရား)။ ခုနင္က ယားတဲ့ေနရာ ေကာင္းတဲ့ေနရာ လွည့္လည္ၿပီး ေၾသာ္... ဒါေတြ ဒုကၡသစၥာပါလား.. ဒါေတြ ဒုကၡသစၥာပါလားလို႔ ရႈပါ...။ (မွန္လွပါဘုရား)။
  ေကာင္းတဲ့စိတ္ကေလးလဲ ျဖစ္ၿပီးပ်က္ေတာ့ ဒုကၡေရာက္တာပဲ...(မွန္လွပါဘုရား)။ ဆိုးတဲ့စိတ္ကေလးလဲ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္ေတာ့... (ဒုကၡ ေရာက္ပါတယ္ဘုရား)။ အလယ္အလတ္စိတ္ကေလးလဲ ျဖစ္ၿပီးပ်က္ေတာ့.. (ဒုကၡေရာက္တာပါပဲ ဘုရား)။
 အဲဒီ ဒုကၡသစၥာေတြခ်ည္းပဲ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ပ်က္က ဒုကၡသစၥာ၊ သိတာက မဂၢသစၥာလို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ႀကိဳးစားေနၾကမယ္ဆိုလို႕ရွိရင္ ၾကာေတာ့ ဒုကၡသစၥာ ေတြ႕တာက ဘုရားက...
"သံခိေတၱန ပဥၥဳပါဒါနကၡႏၶာပိ ဒုကၡာ" လို႔ေဟာေသာေၾကာင့္၊ ခႏၶာငါးပါးစလုံး ျပတဲ့ ဥစၥာေတြ အနိစၥလဲမျပ၊ ဒုကၡလဲမျပ၊ အနတၱလဲ မျပ၊ အသုဘလဲ မျပနဲ႔ ဒကာၾကြယ္ ဒကာသစ္တို႔ ဒုကၡသစၥာပဲ ျပတယ္။ (မွန္ပါ့ဘုရား)။
   အဲဒီကဲ့သို႔ျပလာၿပီဆိုမွျဖင့္ ေၾသာ္.. လူ႕ဘ၀ရတာ ဒုကၡသစၥာရတာကိုး လို႔ေပၚေပၚလြင္လြင္ႀကီး သိမလာေပဘူးလား.. (သိလာပါတယ္ဘုရား)။ လူ႕ဘ၀ရတာ ဘာရတာပါလိမ့္...(ဒုကၡသစၥာႀကီး ရတာပါဘုရား)။ ဒုကၡသစၥာႀကီးရတယ္ဆိုတာ မေသခ်ာဘူးလား... (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
   အဲဒီကဲ့သို႔ ဒုကၡသစၥာႀကီးကို ရတာကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ သိေနေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ ဟိုကယား ဒီကနာ ဒီကေအာင့္ ဟိုကကိုက္၊ ဒီကခဲ ၊ ဟိုက တစ္မ်ဳိးတစ္ဖုံေပၚ၊ ေပၚလာတာဟူသေရြ႕ ေပ်ာက္တာပဲ ေတြ႕ရ၊ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ မေတြ႕ရဘူးလား...။ (ေတြ႕ရပါတယ္ဘုရား)။
 ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာအလုပ္ဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္ရမွာပါလိမ့္မလဲလို႔ ေမးရင္ ဘယ္ႏွယ္ေျဖၾကမလဲ..(ေစာင့္ၾကည့္ရပါတယ္ဘုရား)။
ေစာင့္ၾကည့္တာပဲတဲ့။ အၾကည့္ခံရတာက ဒုကၡသစၥာ၊ ၾကည့္ဉာဏ္က မဂၢသစၥာ၊ အၾကည့္ခံရတာက ...(ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။ ၾကည့္ဉာဏ္က (မဂၢသစၥာပါဘုရား)။ မဂၢသစၥာဆိုေတာ့ ေၾသာ္... မဂ္ဟာ ဆုေတာင္း အလုပ္လား၊ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ ဉာဏ္အလုပ္လား...။ (ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ ဉာဏ္အလုပ္ပါဘုရား)။
ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ဉာဏ္အလုပ္လို႔ ဒကာ ဒကာမေတြက အသိႀကီးသိလာၿပီဆိုမွျဖင့္ ေၾသာ္..ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ သုခၾကားမညွပ္ ဒုကၡသစၥာ တရစပ္ပါလားဆိုတာ ေပၚပါလိမ့္မယ္။ (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။ သုခၾကားမညွပ္... ။ (ဒုကၡသစၥာ တရစပ္ပါဘုရား)။ ဒုကၡသစၥာ တရစပ္ပါလားဆိုတာ မေပၚလာဘူးလား..။ (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။
   ထိုကဲ့သို႔ေပၚလာတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ေၾသာ္.. ဒုကၡသစၥာႀကီးပါလား၊ သုခဆိုတာ ဘာမွ မေပၚလာပါလား ဆိုေတာ့ ဒုကၡေတြျမင္ၿပီး ၿငီးေငြ႕လာပါလိမ့္မယ္..(မွန္ပါ့ဘုရား)။ ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာသည္။ ယထာဘူတဉာဏ္...(မွန္ပါ့ဘုရား)။ ျဖစ္ပ်က္ဒုကၡသစၥာႀကီး မုန္းလာတာသည္.. (နိဗၺိႏၵဉာဏ္ပါဘုရား)။
ၾကာေတာ့ ဉာဏ္ကထက္ထက္၊ ထက္ထက္လာၿပီး ၾကည့္ပါမ်ားလာေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ၌တဲ့ ဒီဒုကၡႀကီးနဲ႔ မေနခ်င္ပါဘူးဆိုတဲ့ မေနခ်င္တဲ့ဉာဏ္ မလာေပဘူးလား..။ (လာပါတယ္ဘုရား)။
မေနခ်င္တဲ့ဉာဏ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ခုနင္က ဒုကၡေတြ အကုန္ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မယ္... (မွန္ပါ့ဘုရား)။ မေနခ်င္တဲ့ ဉာဏ္လာေတာ့ ဘာေတြေပ်ာက္သြားသလဲ.. (ဒုကၡေတြ ေပ်ာက္ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒုကၡေပ်ာက္၍ ဒုကၡဆုံးတာက နိေရာဓသစၥာ၊ ဒုကၡအဆုံးသိတာက ... (မဂၢသစၥာပါဘုရား)။
    မဂၢသစၥာဆိုေတာ့ မဂ္အစစ္ေပၚလာလိမ့္မယ္။ (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ဒုကၡေပ်ာက္ရင္ မဂ္အစစ္ေပၚလိမ့္မယ္။ ဒုကၡေတြ႕ရင္ ၀ိပႆနာမဂ္ေပၚလိမ့္မယ္... (မွန္လွပါဘုရား)။ ဒုကၡေတြ႕ရင္ ..(၀ိပႆနာမဂ္ေပၚလိမ့္မယ္ ဘုရား)။
   ဒုကၡေတြမရွိဘူးဘုရား..။ ရႈစရာကို မရွိဘူးဘုရား ဆိုရင္ျဖင့္ ဘာေပၚလာမလဲ... (မဂ္စစ္ေပၚလာလိမ့္မယ္ ဘုရား)။
မဂ္စစ္ေပၚလာလို႔ ဒုကၡမရွိတာက နိေရာဓသစၥာ..(မွန္လွပါဘုရား)။
မဂ္စစ္ေပၚလာလို႔ ဒုကၡမရွိတာက နိေရာဓသစၥာ..(မွန္လွပါဘုရား)။
မရွိမွန္းသိတာက.. (မဂၢသစၥာပါဘုရား)။
အဲဒီက်ေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္ရင္းမတၱနဲ႔ ဆုံးသြားေအာင္ လိုက္လိုက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ "ဒုကၡႆအႏၱံကရိႆတိ" ။
ဒုကၡႆ- ဒုကၡ၏။ အႏၱံ- အဆုံးကို၊ ကရိႆတိ - မဂ္ဉာဏ္က မ်က္ေမွာက္ျပဳလိမ့္လတၱံ႕လို႔ ရွင္သာရိပုတၱရာ ကလဲေဟာ၊ ဘုရားကလည္း ေဟာသည္ျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ယေန႔ကစၿပီး ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ လုပ္စမ္းပါ...(မွန္လွပါဘုရား)။
        ျဖစ္ပ်က္ေတြလာသေရြ႕ကို ေစာင့္သာၾကည့္ပါလို႔ သတိေပးလိုက္တယ္..(မွန္လွပါဘုရား)။ ျဖစ္ပ်က္ေတြ လာသေရြ႕ကို (ေစာင့္သာၾကည့္ရပါမယ္ဘုရား)။ ေစာင့္ၾကည့္ပါ..။ ဒီ့ျပင္ ဘာမွမလုပ္ပါနဲ႔၊ ေစာင့္ၾကည့္ပါ၊ ေစာင့္ၾကည့္တာၾကာေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ေတြ ဒကာၾကြယ္တို႔ ဦးလွဘူးတို႔ စိပ္လာလိမ့္မယ္... (မွန္လွပါဘုရား)။
စိတ္လာၿပီဆိုမွျဖင့္ စိပ္ေပမယ့္ မပ်င္းနဲ႔၊ ေၾသာ္... အေသတယ္မ်ားပါကလား၊ ေၾသာ္... ဒုကၡေတြ တယ္မ်ားပါကလားလို႔ သူက ဘယ္ေလာက္ပဲမ်ားမ်ား ကိုယ္က ဒုကၡမ်ားတယ္လို႔သာ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ေန... (မွန္လွပါဘုရား)။ ၾကာေတာ့ ေၾသာ္... ျဖစ္လာတာလဲဒုကၡ၊ ပ်က္သြားတာကလဲ ဒုကၡ၊ အဲ... ဒီကဲ့သို႔ ဒုကၡကို အျဖစ္လဲ မသာယာ၊ အပ်က္လဲ မသာယာ၊ အျဖစ္ေရာ... (မသာယာပါဘုရား)။ အပ်က္ေရာ...(မသာယာပါဘုရား)။
မသာယာပါဘူးတဲ့..။ ထိုကဲ့သို႔ မသာယာတဲ့အခါက်ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ကို သာယာတဲ့ တဏွာကလည္း ခ်ဳပ္ပါေရာ ျဖစ္ပ်က္လည္းခ်ဳပ္တာပဲ..။ (မွန္ပါ့ဘုရား)။ သာယာတဲ့ ဒိ႒ိလဲ ခ်ဳပ္ပါေရာ...(ျဖစ္ပ်က္လဲ ခ်ဳပ္တာပါ ဘုရား)။ ျဖစ္ပ်က္လဲ ခ်ုဳပ္သြားတာပဲ ဆိုေတာ့...
ျဖစ္ပ်က္ခ်ဳပ္တာ နိဗၺာန္၊ ခ်ဳပ္မွန္သိတာ မဂ္ဉာဏ္။
ျဖစ္ပ်က္ခ်ဳပ္တာက ... (နိဗၺာန္ပါဘုရား)၊ ခ်ဳပ္မွန္သိၿပီဆိုတာက... (မဂ္ဉာဏ္ပါဘုရား)။
ေၾသာ္ဒါျဖင့္ ဒကာၾကြယ္တို႕ ဒကာဦးလွဘူးတို႔ ဒကာသစ္တို႔ နိဗၺာန္ ေ၀းသလား နီးသလား... (နီးပါတယ္ဘုရား)။ နီးလွ်က္ မေရာက္တာ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္မလဲလို႔ ေမးေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္လဲ မလုပ္ဘူး.. (မွန္လွပါဘုရား)။ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ကို... (မလုပ္ပါဘုရား)။
  ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔သည္ သံသရာထဲမွာ ငရဲအိုးေတြကလဲ ငရဲမီးေတြေတာက္ၿပီး တပြက္ပြက္ဆူေနတာဟာ ဒီခႏၶာႀကီးကို ခင္တြယ္တဲ့ တဏွာေလာဘက မခ်ဳပ္တာတဲ့။  ဒကာ ဒကာမတို႔ တဏွာကေနၿပီး ငရဲအိုး ဖန္တီးေနတယ္... (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ဒိ႒ိကေနၿပီး ငရဲအိုး ဖန္တီးေနတာ... (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ကေတာ့ တရားနာလွ်က္ ဒုကၡက မခ်ဳပ္ေတာ့ကို ေနာက္တဏွာက က်န္မေနဘူးလား... (က်န္ေနပါတယ္ဘုရား)။
 ေနာက္တဏွာက်န္ေတာ့ တဏွာက ဘယ္ခႏၶာလုပ္ရပါမလဲ ဆိုၿပီး အခ်ဳိးက် သူက စီမံေနတယ္... (မွန္လွပါဘုရား)။ အခ်ဳိးက် စီမံၿပီးသကာလ ေနေတာ့ တဏွာက င၇ဲသြားတဲ့ တဏွာလဲ ရွိတယ္၊ သုဂတိသြားတဲ့ တဏွာလဲရွိတယ္... (မွန္လွပါဘုရား)။
အဲဒီကဲ့သို႔ တဏွာက အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖုံဖုံ စုတိစီမံလိုက္၊ ငရဲအိုးေတြ စီမံလိုက္ဆိုတာ တဏွာမခ်ဳပ္လို႔ ျဖစ္ရတာ... (မွန္လွပါဘုရား)။ ဒိ႒ိမခ်ဳပ္လို႔ ... (ျဖစ္ရတာပါဘုရား)။ ၀ိစိကိစၦာမခ်ဳပ္လို႔ ... (ျဖစ္ရတာပါဘုရား)။ အခုေတာ့ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ေစာင့္ၾကည့္ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ရင္ ယထာဘူတဉာဏ္၊ ျဖစ္ပ်က္မုန္းရင္ ... (နိဗၺိႏၵဉာဏ္ပါဘုရား)။
ျဖစ္ပ်က္ေတြမ်ား ရႈရင္းမတၱနဲ႔ ျဖစ္ဒုကၡ၊ ပ်က္ဒုကၡမွတစ္ပါး ဘာမွ မရွိဘူးလို႔၊ လိုခ်င္စရာ ရခ်င္စရာ ဘာမွမရွိဘူးလို႔ ဒီခႏၶာကို ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လို႕ရွိရင္လဲ အဲဒါ ဒုကၡသစၥာ ပိုင္းျခားသိတာပဲ... (မွန္လွပါဘုရား)။
ထိုကဲ့သို႔ပိုင္းျခားသိလိုက္တဲ့ အခါက်လို႔ရွိရင္ ဒုကၡေတြ ဒကာၾကြယ္ ဘာျဖစ္သြားသလဲ... (ခ်ဳပ္သြားပါတယ္ ဘုရား)။ ဒုကၡေတြ ဆုံးသြားတယ္...( မွန္လွပါဘုရား)။
ဒုက​ၡဆုံးတာ...ဘာေခၚၾကမယ္... (နိဗၺာန္ ပါဘုရား)။ ဆုံးေပါ့လို႔ သိတာက ...(မဂ္ဉာဏ္ ပါဘုရား)။
    ေၾသာ္... ဒါျဖင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ နိဗၺာန္သည္ ခႏၶာအဆုံးမွာ ရွိတယ္ဆိုတာ ယေန႔ တထစ္ခ် မွတ္ဖို႔ ... (မွန္ပါ့ဘုရား)။
နိဗၺာန္သည္ အထက္မွာရွိသလား၊ ေအာက္မွာရွိသလား၊ ေဘးမွာရွိသလား လို႔ေမးရင္ ဘယ္ႏွယ္ေျဖၾကမလဲ.. (ခႏၶာ့အဆုံးမွာရွိပါတယ္ဘုရား)။
    အဲ... ခႏၶာဆိုတာ ျဖစ္ပ်က္ပဲ... (မွန္ပါ့ဘုရား)။ အဲဒီျဖစ္ပ်က္ အဆုံးမွာ နိဗၺာန္ရွိတယ္ဆိုတာ ယေန႔ကစၿပီး ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြႀကိဳးစားလို႔ရွိရင္ျဖင့္တဲ့.. အပါယ္ေလးပါး တံခါးေတြတင္မဟုတ္ပါဘူး၊ ငရဲမီးၿငိမ္း၍ ငရဲအိုးသိမ္းပါတယ္ ဆိုတာကို ကိုယ့္ဉာဏ္က မဂ္ဉာဏ္ကေန သိမ္းလိုက္တယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္... (မွန္လွပါဘုရား)။
   ဘယ္သူက သိမ္းတာပါလိမ့္... (မဂ္ဉာဏ္က သိမ္းတာပါ ဘုရား)။ ဒကာၾကြယ္ ရွင္းပီလား.. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။ သေဘာပါပလား... (ပါ ပါတယ္ဘုရား)။ ဒါက အလုပ္စဥ္ကေလး ေရွ႕ပိုင္းက ျပတာပါ...

မွတ္ခ်က္။    ။ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ စကားလုံး နွစ္ခါထပ္ေနသည္မ်ားရွိပါသည္။ အဆိုပါစကားမ်ားသည္ ဆရာေတာ္ႀကီးက ေလးနက္ေစလို၍ အေရးႀကီး၍ မွတ္မိေစရန္ ႏွစ္ခါေျပာျခင္းျဖစ္ပါသည္။