Friday, July 15, 2011

မွန္တာ​တစ္ခု​သ​စ​ၥာ​ျ​ပဳ​၍ေ​ဆး​ကု​သူ​တ​စ​္ေ​ယာက္အေ​ၾ​ကာ​င​္း

       သီ​ေ​ပါ​မ​င​္း ပါ​ေ​တာ​္​မူ​ၿ​ပီး​ေ​နာ​က​္ (၁​၀)ႏွ​စ​္​၀​န​္းက်​င​္ေ​လာက္ရွိ​ေ​သာ​အခါ​တြ​င​္ မႏ​ၱေ​လး​ၿ​မိ​ဳ​႕ သက်​သီ​ဟ​ဘုရား​အနီး​၌ နာမ​ည​္ေက်ာ​္​ၾ​ကား​သ​ည​့္ သမား​ေ​တာ​္​တ​စ​္​ဦး ေ​ပ​ၚ​ထြ​န​္း​ခဲ့​၏။ ထို​သမား​ေ​တာ​္​သ​ည​္ ေ​ဆး​လြယ္အိတ္မ​ရွိ၊ ေ​ဆး​၀ါး​တစ္မႈ​န​္​႔မွ်​မ​သုံး၊ ေ​သာ​က​္ေ​ရ​တစ္ခြက္ကို ေ​ဆး​အျ​ဖစ္သုံး​၍ ေ​ဆး​ကု​ရာ လူ​နာ​ေ​တာ​္ေ​တာ​္မ်ားမ်ား ေပ်ာက္က​င​္း​ၾ​က​၏။ ထို​႔ေ​ၾ​ကာ​င​့္ ထို​သမား​ေ​တာ​္​အား အပ​င​့္​အဖိတ္မ်ား​၏။
         သမား​ေ​တာ​္​၏​အိမ္အ​နီး​၀န္းက်​င​္​၌ ေ​န​ထို​င​္​ၾ​ကေ​သာ ေ​ခတ္ပ​ညာ​သ​င​္​ၾ​ကား​ေ​န​ၾ​က​သ​ည​့္ ေက်ာ​င​္း​သား​တစ္စု​သ​ည​္ ဆရာ​ႀ​ကီး​ က မည္သ​ည​့္​န​ည​္းျ​ဖ​င​့္ ေ​ဆး​ကု​သ​သည္ကို အလြန္သိ​လို​ေ​န​ၾ​က​၏။ တ​စ​္ေ​န​႔​တြ​င​္ ေက်ာ​င​္း​သား​တ​စ​္ေ​ယာက္သ​ည​္ ဆရာ​ႀ​ကီး​ ႏွ​င​့္ ရ​င​္းႏွီးေ​အာ​င​္​ႀ​ကိ​ဳ​စား​ၿ​ပီး​ေ​နာ​က​္ ဆရာ​ႀ​ကီး​ အား ေ​ဆး​ကု​သ​ည​့္​န​ည​္း​ကို ေ​မး​ျ​မန​္း​၏။
     "ငါ.... သ​စ​ၥာ​နဲ​႔ ေ​ဆး​ကု​တ​ယ​္" ဟု ဆရာ​ႀ​ကီး​က တို​တု​ိ​ပ​င​္ေျ​ဖ​၏။
"ဆရာ​ႀ​ကီး​ခင္ဗ်ား၊ အဒီ​ပညာ ကို​က​ၽြ​န​္ေ​တာ့​ကို သ​င​္ေ​ပး​ပါ့​လား"
"ငါ့ ပညာ​ကို သ​င​္ေ​ပး​ဖို​႔ မ​တြ​န​္​႔​တို​ပါ​ဘူး၊ သ​င​္ေ​ပး​ဖို​႔​လဲ မ​ခဲ​ယ​ဥ​္း​ပါ​ဘူး၊ အခု​သ​င​္ေ​ပး​ရ​င​္ အခု​တတ္သြား​မွာ​ပဲ၊ ဒါ​ေ​ပ​မ​ယ​့္ ယုံ​ဖို​႔​က ခက္တယ္ကြဲ​႕၊ မ​ယုံ​ရင္လဲ ေ​ဆး​က မ​စြ​မ​္း​ဘူး​ကြဲ​႕"
" ဆရာ​ႀ​ကီး​ရဲ​႕ ပညာ​ကို က​ၽြ​န​္ေ​တာ​္​ယုံ​ၾ​က​ည​္ေ​လး​စား​ပါ​တ​ယ​္၊ က​ၽြ​န​္ေ​တာ့​ကို​သ​င​္ေ​ပး​ပါ​ေ​နာ​္၊ က​ၽြ​န​္ေ​တာ​္ ပညာ​ယူ ထားခ်င္လို​႔​ပါ"
"ေ​အး.... ပညာ​လိုခ်င္တာ​ၾ​ကား​ရ​လို​႔ ၀​မး​္​သာ​ပါ​တ​ယ​္၊ ေ​မာင္တို​႔​လူ​င​ယ​္ေ​တြ​က ေ​ခတ္ပ​ညာ​ကို​သာ အထ​င​္​ႀ​ကီး ေ​န​ၾ​က​တ​ယ​္၊ ျ​မန္မာ့​ရိုးရာ​ပညာ​ေ​တြ​ကို​ေ​တာ့ အထ​င​္ေ​သး​တ⁠တ​္​ၾ​က​တ​ယ​္။ အမွန္က ျ​မန္မာ့​ေ​ဆး​ပညာ​ေ​တြ​လ​ည​္း အစြ​မ​္း​ထက္တာ​ပဲ၊ ပညာ​ဆို​တာ န​ည​္းမ်ား​မ​ဟူ အသုံးခ်​တတ္ရ​င​္ အက်ဳ​ိး​ရွိ​တာ​ပဲ၊ ၾ​ကြ​က​္ေ​သ​တစ္ခု​အရ​င​္းျ​ပဳ​ၿ​ပီး ၾ​ကြယ္မႈ​တတ္ဆုံး သူ​ေ​ဌး​ထုံး​ကို ႏွ​လုံး​မူ​ရ​မယ္လို​႔ ဆို​ထား​တ​ယ​္ မ​ဟုတ္လား"

"မွန္ပါတယ္ ဆရာႀကီး ၊ ဆရာႀကီးပညာကို ေက်းဇူးျပဳၿပီး ...."
"ေအး... ေအး.... ေမာင္ရင္လိုခ်င္ရင္ ငါသင္ေပးပါ့မယ္၊ ဒီပညာမွာ ကိုယ္တိုင္ယုံၾကည္ဖို႔က သိပ္အေရးႀကီးတယ္ကြဲ႕၊ လူနာကလဲ ယုံၾကည္ဖို႔လိုတယ္၊ ယုံၾကည္မႈမရွိရင္ မေအာင္ျမင္ဘူးကြဲ႕၊ ငါေတာင္ လူဆယ္ေယာက္ကုရင္ သုံးေယာက္ေလာက္က မေပ်ာက္တတ္ဘူးကြဲ႕။"
"ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆ၇ာႀကီး"
 "ေအး.... ေျပာျပရတာေပါ့၊ အဲဒီမေပ်ာက္တဲ့ သုံးေယာက္အနက္က တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႕အတြက္ ငါက စိတ္မထက္သန္လို႔ မေပ်ာက္ဘူးကြဲ႕၊ ေနာက္္တစ္ေယာက္က ငါသစၥာဆိုၿပီး ေဆးကုတာ သူ႕ေရာဂါေပ်ာက္မယ္လို႔ မယုံၾကည္တဲ့အတြက္ မေပ်ာက္ဘူးကြဲ႕၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ငါကလဲ စိတ္ထက္သန္ပါရဲ႕၊ သူကလဲ ယုံၾကည္ပါရဲ႕၊ ဒါေပမယ့္ ေရာဂါ မေပ်ာက္ဘူးကဲြဲ႕၊ ဒါကေတာ့ အတိတ္ကံေၾကာင့္ လို႔ ဆိုရမွာေပါ့ကြယ္"
"မွန္ပါတယ္ ဆရာႀကီး၊ ဆရာႀကီး သစၥာဆိုၿပီး ေဆးကုပုံကို ေျပာျပပါဦး"
"ငါ့ပညာက မခက္ပါဘူးကြယ္၊ လူမမာက အမ်ဳိးသမီးျဖစ္တယ္ဆိုပါေတာ့ လူမမာအိမ္ေရာက္ရင္ ေသာက္ေရ တစ္ခြက္ေတာင္းယူၿပီး သစၥာဆိုရတယ္၊ ဘယ္လို ဆိုမလဲဆိုေတာ့ -"
 "ငါသည္ ငါ့အေမရဲ႕သားမွန္၏၊ သူသည္ သူ႕အေမ၏သမီးမွန္၏။ ဤမွန္ကန္တဲ့ သစၥာစကားေၾကာင့္ ဤသစၥာေရ သူ႕၀မ္းထဲေ၇ာက္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ သူ႕ကိုယ္ထဲမွာရွိတဲ့ ေရာဂါအားလုံး ေပ်ာက္ကင္းပါေစသတည္း။"
"ဒါပဲကြဲ႕ ၊ သစၥာဆိုတာ မွန္ရတယ္၊ အေဖ့သား၊ အေဖ့သမီးလို႔ ေျပာရင္ မွားခ်င္မွားေနဦးမယ္၊ အေမ့သား အေမ့သမီး ဆိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မမွားႏိုင္ဘူးေပါ့။ အဲ ... မွန္ကန္ရင္ သစၥာအစြမ္းက ေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္းေစတာပါပဲ"
"သစၥာဆိုၿပီးေရကို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဆရာႀကီး"
"သစၥာေရကို လူနာကို တိုက္ရမယ္၊ လိမ္းလဲ လိမ္းေပးႏိုင္တယ္၊ မ်က္စဥ္းလဲ ခပ္ေပးႏိုင္တယ္။"
ေခတ္လူငယ္က ေဆးကုနည္းကို ၾကားရသည့္အခါ ယုံရခက္၊ မယုံရခက္ျဖစ္ေန၏။ ရယ္လည္းခက္ ၊ မရယ္လည္းခက္ျဖစ္ေန၏။ ရိုးသားေသာဆရာႀကီးက တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ စိတ္ပါလက္ပါ ေျပာျပေနသည့္အတြက္ ရယ္ရန္လည္းခက္ေန၏။ သိပ္ရယ္ခ်င္ေနသည့္အတြက္ မရယ္ရ၍လည္းခက္ ေန၏။
 ေဆးကုနည္းကို သိၿပီးသည့္ေနာက္ ေခတ္လူငယ္က အသုံးမခ်ျဖစ္ပါ။ အထင္မႀကီး၍ပင္ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ဆရာႀကီးကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္တြင္ အိမ္နီးခ်င္း မိန္းကေလးတစ္ဦးသည္ သားဦးေမြးဖြားရန္ခက္ခဲေနသျဖင့္ ကၽြမ္းက်င္သည့္ ၀မ္းဆြဲဆရာမႀကီးတစ္ဦးကိုေခၚ၏။ မေမြးဖြားႏိုင္ပဲ အလြန္နာက်င္ေနသည့္အတြက္ မိန္းကေလးသည္ ဆယ္အိမ္ကိုးအိမ္ၾကားေအာင္ေအာ္ဟစ္ကာ ငိုေၾကြးေနရေလ၏။
ထိုေအာ္ငိုသံကို ေခတ္လူငယ္က အတိုင္းသားၾကားေနရသျဖင့္ သနားၾကင္နာလာ၏။ မည္သည့္အကူအညီမ်ား ေပးႏိုင္မည္နည္းဟု စဥ္းစားရာ မိမိတတ္သိခဲ့သည့္ပညာကို အသုံးခ်ၾကည့္၇န္ စိတ္ကူးေပၚလာ၏။ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုအမ်ဳိးသမီးအိမ္သို႔သြားၿပီး ေသာက္ေရတစ္ခြက္ေတာင္းယူ၏။ ဘုရားစင္ေရွ႕၌ သရဏဂုံႏွင့္တကြ ငါးပါးသီလကိုခံယူေဆာက္တည္၏ ဟု သီလခံယူၿပီး အိမ္ေစာင့္နတ္ႏွင့္ သတၱ၀ါမ်ားကို ေမတၱာပို႔၏။ ထို႔ေနာက္ ေရခြက္ကိုင္ၿပီး ဆရာႀကီးသင္ျပေပးခဲ့သည့္အတိုင္း ခုနစ္ႀကိမ္သစၥာဆို၏။
ထိုသစၥာေရကို အမ်ဳိသမီးအားေပး၏။ "ဒီသစၥာေရကို ယုံယုံၾကည္ၾကည္ ေလးေလးစားစားနဲ႔ မီးဖြားေဆးအျဖစ္ ေသာက္ပါ၊ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ မီးဖြားပါလိမ့္မယ္။"
 မိန္းကေလး၏ မိဘေဆြမ်ဳိးမ်ား မိတ္သဂၤဟမ်ားက စိတ္၀င္စားစြာ ၾကည့္ေနၾက၊ နားစြင့္ေနၾက၏။ အားကိုးရာမဲ့ ျဖစ္ေနေသာ အမ်ဳိးသမီးက သစၥာေရကို ယုံယုံၾကည္ၾကည္ ေသာက္ခ်လိုက္၏။ မၾကာမီ ကေလးငိုသံၾကားရ၏။
"အား.... ဒီဆရာေလးက တယ္ေတာ္ပါလား" "သူ႕ေဆးကသိပ္စြမ္းပါလား" "ေက်းဇူးၾကီးလွပါတယ္ကြယ္" ဟု ခ်ီးမြမ္းသံမ်ား လွ်ံထြက္လာၾက၏။
ေခတ္လူငယ္သည္ တစ္မုခ်င္းပင္ ေဆးဆရာျဖစ္သြားေပေတာ့၏။
ယုံၾကည္ေသာစိတ္တြင္ အနႏၱတန္ခိုးစြမ္းအင္ ရွိ၏။ သစၥာတြင္လည္း အနႏၱတန္ခိုးရွိ၏။ ဤတန္ခိုးမ်ားကို ယုံၾကည္ေသာ္ ေရတစ္ခြက္သည္လည္း အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္သည့္ ေဆးစြမ္းေကာင္းတစ္လက္ျဖစ္လာသည္ သာတည္း။

(ဆရာႀကီးေဒါက္တာမင္းတင္မြန္၏ ေမတၱာႏွင့္သစၥာအဖြင့္ မွ လြန္စြာႏွစ္သက္ေသာေၾကာင့္ မွ်ေ၀ပါသည္။)


3 Comments:

At July 16, 2011 at 6:16 AM , Blogger kokoseinygn said...

ကတိသစၥာတည္ေသာခါ၀ယ္ႏြယ္ၿမက္သစ္ပင္
ေဆးဖက္၀င္၏ လို႔စာဆိုလည္းရွိပါတယ္ဟိုးအရင္
ခတ္ေတြကေပါ႔ဗ်ာ...ဆရာမင္းတင္မြန္ရဲ့ စာေကာင္း
ေတြဖတ္ခြင္႔ရလို႔ ေက်းဇူးပါ။

 
At July 17, 2011 at 9:03 PM , Blogger mstint said...

မွန္ကန္ေသာ သစၥာကိုတိုင္တည္၍ ဆုေတာင္းလွ်င္ ေတာင္းဆုျပည့္တယ္လို႔ အႂကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္ပါတယ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

 
At July 19, 2011 at 7:44 PM , Blogger အတၱ said...

စိ​တ​္ေ​တြ​ၾ​ကည္လင္ဖို​႔​ကေ​တာ့ ႀ​ကိ​ဳး​စား​ျ​ဖ​ည​့္က်​င​့္ေ​န​ဆဲ​ပါ အန္တီ​တ​င​့္
ေက်း​ဇူး​ပါ..။

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home