ပဥၥာနႏၱရိယကံ

ေလာကတြင္အျပစ္အႀကီးဆုံး ကံငါးပါးရွိပါသည္။ အဆိုပါ အျပစ္မ်ားကို က်ဴးလြန္ထားပါက ယခုဘ၀တြင္ မည္မွ်ပင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ ေစကာမူ တရားထူးတရားျမတ္ မရရွိႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း အဆိုပါ အားထုတ္မႈသည္ အခ်ီးအႏွီး အေဟာသိကံ မျဖစ္ေခ်၊ အားႀကီးေသာ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ ဥပနိႆယ သတၱိအျဖစ္ ေက်းဇူးျပဳေထာက္ပံ့ မည္ျဖစ္သည္။ 

ဥပမာျပရေသာ္  အဇာတသတ္ဘုရင္ သည္ ဖခင္ ဗိမၼိသာရမင္းႀကီးအား သတ္ျဖတ္ကာ ဘုရင္ေနရာယူခဲ့သည္။ ထိုသို႔ သတ္ျဖတ္ခဲ့ေသာ္လည္း ၄င္း၏ ရင္ေသြး သားေတာ္ေလး ဖြားျမင္ခ်ိန္တြင္ ေနာင္တရကာ ဘုရားရွင္၏ အဆုံးအမကိုခံယူခဲ့သည္။ ၄င္း၏ အတိတ္ကံ ပါရမီအရဆိုလွ်င္ သူ႕အားေဟာၾကားေသာ သာမညဖလသုတၱန္ အဆုံးတြင္ ေသာတာပန္ျဖစ္ႏိုင္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဖခင္အားသတ္ခဲ့ေသာ ပီတုဃာတကကံေၾကာင့္ ေသာတာပန္ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ 

သို႔ေသာ္လည္း သူသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို လြန္စြာၾကည္ညိဳခဲ့သည္။ မည္မွ်ေလာက္ထိ ၾကည္ညိဳသည္ဆိုရေသာ္ လူပုဂၢိဳလ္တို႔ထဲတြင္ ျမတ္စြာဘုရားအား ၾကည္ညိဳရာ၌ သူ႕ထက္သာသည့္သူ မရွိေအာင္ ၾကည္ညိဳခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားကို ၾကည္ညိဳေသာအရာ၌ အဇာတသတ္ဘုရင္သည္ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ကိုပင္ ရခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူက်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ပီတုဃာတကကံကို အဆိုပါ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕က မေခ်ဖ်က္ႏိုင္ေခ်။

ထိုသို႔ မေခ်ဖ်က္ႏိုင္ေသာ္ျငားလည္း သူျပဳခဲ့သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ၾကည္ညိဳသည့္ ကုသိုလ္ကံက သူခံရမည့္ ငရဲဘုံႏွင့္ သက္တမ္းအား ေလ်ာ့က်သြားေစခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ထိုငရဲတြင္က်ခံၿပီး ငရဲမွလြတ္လွ်င္ ပေစၥကဗုဒၶါ ျဖစ္ဦးမည္ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ ကံႀကီး (၅)ပါးမွာ-

၁။ မာတုဃာတကကံ     (အမိကိုသတ္ေသာကံ)

၂။ ပီတုဃာတကကံ      (အဖကိုသတ္ေသာကံ)

၃။ အရဟႏၱဃာတကကံ (ရဟႏၱာကိုသတ္ေသာကံ)

၄။ ေလာဟိတုဘကံ      (ျမတ္စြာဘုရားကိုေသြးစိမ္းတည္ေစေသာကံ)

၅။ သံဃေဘဒကကံ      (သံဃာသင္းခြဲေသာကံ)

တို႔ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါကံ ငါးပါးတြင္ နံပါတ္(၅) ကံကို အနည္းငယ္ေျပာခ်င္ပါသည္။

ယခုအခါ ၁ မွ ၃ အထိ လူမ်ား က်ဴးလြန္ႏိုင္ပါသည္။ နံပါတ္(၄) ကံကို ယခုအခါ မက်ဴးလြန္ႏိုင္ေတာ့ပါ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ျပဳသြားၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။

နံပါတ္(၅) ကံကိုလည္း လူမ်ားမက်ဴးလြန္ႏိုင္ပါ။

သံဃာသင္းခြဲျခင္းကံ ေျမာက္ပုံကို ရွင္းျပပါမည္။ ရဟန္းတို႔သည္ လျပည့္ ၊ လကြယ္ မ်ားတြင္ သိမ္တြင္ ဥပုသ္ျပဳၾကရပါသည္။ ဥပုသ္ျပဳရာတြင္ ရဟန္းႏွစ္ပါးသည္ ၄င္းတို႔အခ်င္းခ်င္းမတည့္၍ သိမ္တစ္သိမ္ထဲ၌ အခ်ိန္လည္း တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ ေနာက္ပါရဟန္း ေလးပါးႏွင့္ အထက္စီ ဥပုသ္ျပဳပါက အဆိုပါရဟန္းႏွစ္ပါးသည္ သံဃာကို သင္းခြဲေသာကံေျမာက္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုကံကို လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ား က်ဴးလြန္ရန္မျဖစ္ႏိုင္ပါ။

ရဟန္းႏွစ္ပါး အခ်င္းခ်င္း မသင့္မတင့္ျဖစ္ေအာင္ လူတစ္ေယာက္က ေသြးထိုး ကုန္းေခ်ာ၍ ထိုရဟန္းႏွစ္ပါး စိတ္၀မ္းကြဲသြားေသာ္ ထိုသူသည္ သံဃာသင္းခြဲေသာကံ မထိုက္ပါ။ ပိသုဏ၀ါစာ က်ဴးလြန္ျခင္းကံသာ ထုိက္ပါသည္။ ထို႔အတူ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ား တစ္ေက်ာင္းႏွင့္ တစ္ေက်ာင္း စာသင္တိုက္ တစ္တိုက္ႏွင့္တတိုက္၊ တစ္ဂိုဏ္းႏွင့္တစ္ဂိုဏ္း မတည့္ေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္လည္း သံဃာ့ေဘဒကကံမထိုက္ပါ။

ထို႔ေၾကာင့္ ယခုဘ၀တြင္ အေမ၊ အေဖ ၊ ရဟႏၱာ မသတ္လွ်င္ မည္မွ်ပင္ဆိုးမိုက္ခဲ့သည္ျဖစ္ေစ၊ ၀ိပႆနာတရားကိုအားထုတ္ပါက ခုနစ္ရက္အတြင္းတြင္၄င္း၊ ခုနစ္လအတြင္း၌၄င္း၊ ခုနစ္ႏွစ္အတြင္း ေသာ္၄င္း တရားထူးတရားျမတ္ ရႏိုင္ပါသည္။

ဤပို႔စ္ကို လြန္စြာမွ ဆိုးမိုက္ၿပီး ေနာင္တရလာၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အတြက္ ရည္ရြယ္ပါသည္။