ငါ...မ်ားတဲ့သူေတြ ----- သတိ
ေလာကႀကီးမွာ ငါသာပထမ
ငါသာအမွန္ ငါသာေကာင္းတာမို႔
အခ်ိန္တိုင္းငါ ဟိုေနရာမွာငါ
ေနရာတိုင္းငါ ဒီေနရာမွာငါ
ငါသာအနာဂတ္ ငါသာကမၻာပတ္
ငါသာပညာတတ္ အတိတ္မွာ ငါ့အသက္
ပစၥဳပၸန္ဟာ ငါ့အတြက္ အခ်ိန္တိုင္းဟာ ငါ့ရမၼက္
ၿပိဳင္ဘက္မရွိငါ ႏိုင္လက္ရွိတဲ့ငါ
အပိုင္ကြက္သိတဲ့ငါ ယိုင္ပ်က္မႈမရွိတဲ့ငါ
ျပည့္စုံတဲ့ငါ ေစ့ငုံတဲ့ငါ
လုံၿခဳံတဲ့ငါ ကုံလုံတဲ့ငါ
ငါစကားလုံး အခါခါသုံး ငါ့အသက္ငါရွဴရင္း
ငါ့ထမင္းငါစားရင္း ငါ့ေငြငါသုံးရင္း
ငါ့အခ်ိန္ငါၿဖဳံန္းရင္း ငါ့အေၾကာင္းငါေတြးရင္း
ငါ့အေကာင္း ငါေရးရင္း ငါ့ကိုယ္ငါ ခ်ီးေျမွာက္ရင္း
ငါ့အလိုငါ ခရီးေထာက္ရင္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ငါ
မလြဲႏိုင္တဲ့ ငရဲအိုင္မွာ လက္မေထာင္ၿပီး
ငါ ငါ ငါ လို႔ ေအာ္ႏိုင္ေသးလား ?
သူမ်ားေတြ တရားပြဲမွာ ေ၀တဲ့ လက္ကမ္းစာေစာင္ေလးထဲက ႏွစ္သက္မိလို႔ သံေ၀ဂ အလို႔ငွာ ျပန္လည္ျဖန္႔ေ၀တာပါ။ ကဗ်ာေရးသူရဲ႕ အမည္ေတာ့ ေဖၚျပမထားလို႔ ပိုင္ရွင္ဖတ္မိရင္ Comment မွာ ေရးထားေပးႏိုင္ပါတယ္။ ထပ္မံျဖည့္စြက္ေပးပါ့မယ္။
posted by အတၱ @ December 13, 2010
3 Comments
3 Comments:
ငါလို႔ သံုးေတာ့ဝူး..
ကၽြန္မသာအမွန္ ကၽြန္မသာေကာင္းတာမို႔
အခ်ိန္တိုင္းကၽြန္မ ဟိုေနရာမွာကၽြန္မ
ေနရာတိုင္းကၽြန္မ ဒီေနရာမွာကၽြန္မ
း) ေနာက္တာေနာ္.....
ငါဆိုတာႀကီးက ဘယ္ေနရာမွာ သံုးသံုးေကာင္းပါဘူး..
သံေဝဂ ရစရာ ကဗ်ာေလးပါပဲ...
ေႀသာ္...
ငါ..ငါ..ငါ..
ငါ ဆိုတဲ႔အတၱ...
ရွယ္ပါရေစ
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home