ျမတ္စြာဘုရား၏ ဉာဏ္ေတာ္ဆယ္ပါးႏွင့္ အသုံးျပဳပုံ

ဗုဒၶျမတ္စြာတြင္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္က်င့္ခဲ့ေသာ ကုသိုလ္အေထာက္အပံ့တို႔ေၾကာင့္ အဂၢသာ၀က၊ မဟာသာ၀ကမ်ားတို႔ထက္သာေသာ ဘုန္းေတာ္ ဉာဏ္ေတာ္ မ်ားပိုင္ဆိုင္လာရသည္။ ထိုဉာဏ္ေတာ္မ်ားမွာ (၁၀)ပါးရွိပါသည္။

၁။ အေၾကာင္းဟုတ္၊ မဟုတ္သည္ကို သိေသာဉာဏ္
(ဌာနာ႒ာနေကာသလႅဉာဏ္)

၂။ ေကာင္းက်ဳိး၊ မေကာင္းက်ဳိးကို သိေသာဉာဏ္
(၀ိပါကဉာဏ္)

၃။ သတၱ၀ါတို႔ လားရာ ေရာက္ရာကိုသိေသာဉာဏ္
(သဗၺထၱဂါမိနိပဋိပဒါဉာဏ္)

၄။ အထူးထူးေသာဓာတ္သေဘာကို သိေသာဉာဏ္ေတာ္
(အေနကဓာတု နာနာဓာတုဉာဏ္)

၅။ သတၱ၀ါတို႔၏ အလုိဆႏၵကိုသိေသာဉာဏ္
(နာနာဓိမုတၱိကဉာဏ္)

၆။ သတၱ၀ါတို႔၏ ဣေၿႏၵအႏုအရင့္ကိုသိေသာ ဉာဏ္
(ဣၿႏၵိယပေရာပရိယတၱ ဉာဏ္)

၇။ စ်ာန္၊ ၀ိေမာကၡ၊ သမာဓိ၊ သမာပတ္ စသည္တို႔၏ ညစ္ညဴးေၾကာင္းကို သိေသာဉာဏ္
(စ်ာန ၀ိေမာကၡ သမာဓိ သမာပတၱိ ဉာဏ္)

၈။ ေရွးျဖစ္ေဟာင္း ဘ၀ခႏၶာအစဥ္ကိုသိေသာ ဉာဏ္
(ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆတိ ဉာဏ္)

၉။ သတၱ၀ါတို႔၏ ပဋိသေႏၶေနျခင္း ၊ စုေတျခင္းကို သိေသာဉာဏ္
(စုတူပါတ (၀ါ) ဒိဗၺစကၡဳ ဉာဏ္)

၁၀။ အာသေ၀ါတရားတို႔၏ ကုန္ရာကုန္ေၾကာင္းကိုသိေသာ ဉာဏ္
(အာသ၀ကၡယ ဉာဏ္)

အထက္ပါ ဉာဏ္ေတာ္မ်ားကို ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သတၱ၀ါတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ အေျခအေန အခ်ိန္အခါကို ၾကည့္၍ ၄င္းတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြာအတြက္ အသုံးျပဳေတာ္မူပါသည္။

သတၱ၀ါတစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ အာသေ၀ါတရား ကုန္ႏိုင္၊ မကုန္ႏိုင္ (သို႔မဟုတ္) ရဟႏၱာျဖစ္ႏိုင္မျဖစ္ႏိုင္ကို ဌာနာ႒ာနေကာသလႅဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ ေတာ္မူပါသည္။

သတၱ၀ါတစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ စ်ာန္ မဂ္ ဖိုလ္ ရမႈအတြက္ အႏၱရာယ္ ( အဟိတ္၊ ဒြိဟိတ္ ပဋိသေႏၶေနမႈ) ရွိ မရွိကို ၀ိပါကဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ေတာ္မူပါသည္။

သတၱ၀ါတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ စ်ာန္ မဂ္ ဖိုလ္ ရမႈအတြက္ အမိသတ္ျခင္း အဖသတ္ျခင္း စေသာ ကံႀကီး(၅)ပါး ပဥၥာနႏၱိယကံ ထိုက္မႈရွိမရွိကို သဗၺတၳဂါမိနိပဋိပဒါဉာဏ္တာ္ျဖင့္ ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ ေတာ္မူပါသည္။

အထက္ပါဉာဏ္ေတာ္(၃)မ်ဳိးျဖင့္ ၾကည့္ရႈၿပီး  ေဖၚျပခဲ့ေသာ အႏၱရာယ္တို႔ ကင္းရွင္းပါမွ ကယ္သင့္ကယ္ထိုက္ ခၽြတ္သင့္ခၽြတ္ထိုက္ေသာ သတၱ၀ါတို႔၏ အက်င့္စရုိက္ (စိတ္အလို) ႏွင့္ကိုက္ညီမည့္တရားကို ေဟာၾကားဖို႔ရန္ သတၱ၀ါတို႔၏စရိုက္ကို အေနကဓာတု နာနာဓာတုဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ေတာ္မူပါသည္။

သတၱ၀ါတို႔၏ႏွလုံးသြင္းသေဘာထားကို သိၿပီး သင့္ေလ်ာ္ေသာ တရားကို ေဟာဖို႔ရန္ နာနာဓိမုတၱိဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ေတာ္မူပါသည္။

သင့္ေလ်ာ္ေသာတရားကို ေဟာဖို႔၇န္ သတၱ၀ါတို႔၏ သဒၶါေကာင္း မေကာင္း စေသာအခ်က္တို႔ကို ဣၿႏၵိယပေရာပရိယတၱိ ဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ေတာ္မူပါသည္။

စ်ာန္တရား၊ ၀ိေမာကၡတရား၊ သမာဓိ စေသာတရားတို႔၏ ညစ္ညဴး ျဖဴစင္ေၾကာင္းတို႔ကို စ်ာန၀ိေမာကၡ သမာဓိသမာပတၱိ ဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ေတာ္မူပါသည္။

ထိုသို႔ဆင္ျခင္ၿပီးပါက ကယ္သင့္ကယ္ထိုက္ ခၽြတ္သင့္ခၽြတ္ထိုက္ေသာ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါတို႔ရွိရာသို႔ အလွ်င္အျမန္ ၾကြျမန္းကယ္ခၽြတ္ေတာ္မူပါသည္။

ထိုသို႕ၾကြျမန္းၿပီးေနာက္ သတၱ၀ါတို႔၏ ေရွးဘ၀ျဖစ္ပုံႏွင့္ ေလာေလာဆယ္ စိတ္ျဖစ္ပုံကို ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆတိ
ဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ စူတူပါတ(၀ါ) ဒိဗၺစကၡဳဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္လည္းေကာင္း ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ေတာ္မူပါသည္။

ေ၀ေနယ်တို႔အား အရဟတၱမဂ္ရရန္ တရားေဟာျခင္းအလို႔ငွာ အာသ၀ကၡယဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ ေတာ္မူပါသည္။

ဤဉာဏ္ေတာ္တို႔ကို အသုံးျပဳပုံကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၶသည္ မိမိပိုင္ဆိုင္သမွ် ဉာဏ္အားလုံးကို ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါမ်ားအတြက္ အစြမ္းကုန္အသုံးျပဳေတာ္မူသည့္ ပုဂၢိဳလ္ထူး/ျမတ္ ျဖစ္ေၾကာင္း အာရုံျပဳ ႏွလုံးသြင္း၍ ပူေဇာ္ႏိုင္ပါသည္။