သကၠာယ ဒိ႒ိ
သကၠာယဒိ႒ိ
သကၠာယ = အထင္အရွားရွိေသာတရား (ခႏၶာငါးပါး) သို႔မဟုတ္ (စိတ္၊ေစတသိက္၊႐ုပ္)
ဒိ႒ိ = မွားယြင္းစြာယူျခင္း/ျမင္ျခင္း/မွတ္ထင္ျခင္း။
ဒါေၾကာင့္ သကၠာယဒိ႒ိဆိုရင္ အထင္အရွားရွိေသာတရားအေပၚအျမင္မွားျခင္း၊အယူအဆမွား ျခင္းသေဘာကိုေခၚပါတယ္။
"သေႏၱာ ကာေယာ သကၠာေယာ၊ သကၠာေယ ပ၀တၱာတိ သကၠာယဒိ႒ိ"
သကၠာယဒိ႒ိအရ ထင္ရွားရွိတဲ့ခႏၶာဟာ သကၠာယပဲ၊ ထင္ရွားရွိတယ္ဆိုတာအတံုးအခဲေျပာတာ
မဟုတ္ဘူး၊ ႐ုပ္၊ ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏ္ ဆိုတဲ့ သေဘာငါးပါးပါပဲ။အဲဒီခႏၶာငါးပါးအေပၚမွာ မွားယြင္းစြာမွတ္တင္မႈဟာ သကၠာယဒိ႒ိျဖစ္တာပါပဲ။ ခႏၶာငါးပါးရဲ႕တစ္ပါးပါးခ်င္းအေပၚမွာ အမွားေလးခ်က္နဲ႔မွားမွားယြင္းယြင္းယူေတာ့ သကၠာယဒိ႒ိ ၂၀ ျဖစ္သြားတာပါ။
၁။ ႐ူပကၡႏၶာဆိုတဲ့ (႐ုပ္တရား) အေပၚမွာ အမွားေလးခ်က္။
၂။ ေ၀ဒနာကၡႏၶာဆိုတဲ့ (ေ၀ဒနာ) အေပၚမွာ အမွားေလးခ်က္။
၃။ သညာကၡႏၶာဆိုတဲ့ (သညာ) အေပၚမွာ အမွားေလးခ်က္။
၄။ သခၤါရကၡႏၶာဆိုတဲ့ (သခၤါရ) အေပၚမွာ အမွားေလးခ်က္။
၅။ ၀ိညာဏကၡႏၶာဆိုတဲ့ (၀ိညာဏ္) အေပၚမွာ အမွားေလးခ်က္။
၅ x ၄ = ၂၀ သကၠာယဒိ႒ိ(၂၀)ျဖစ္ပါတယ္။
၁။ ႐ူပကၡႏၶာဆိုတဲ့ (႐ုပ္) အေပၚမွာ အမွားေလးခ်က္။
မိမိခႏၶာကိုယ္မွာ ပူတဲ့သေဘာေလးေပၚတယ္ဆိုပါစို႔။ ပူတဲ့သေဘာဟာ ႐ုပ္တရားရဲ့အေဖာက္ျပန္ မႈသေဘာပဲ။ ပူတာေပၚၿပီး ေပ်ာက္ေနတဲ့သေဘာပဲရွိတယ္။ ေတေဇာဓာတ္ရဲ့ေဖာက္ျပန္တဲ့သေဘာသာ ျဖစ္တယ္။ သူ႔ဟာသူ ပူတဲ့သေဘာျဖစ္တဲ့ ေတေဇာဓာတ္ရဲ့ေဖာက္ျပန္ၿပီး ပ်က္ပ်က္သြားတဲ့သေဘာကို အမွန္မသိေတာ့ မွားယြင္းစြာယူဆလိုက္တယ္။ ပူတဲ့သေဘာကိုသိလိုက္တာဟာ ခႏၶာငါးပါးပါပဲ တစ္နည္း ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးလို႔လည္းလိုပါတယ္။ အဲဒါသကၠာယေခၚပါတယ္။ ဘယ္လိုမွားယြင္းစြာ ယူသလဲဆိုေတာ့ "ငါ" နဲ႔တြဲယူလိုက္တာပါ ယူပံုယူနည္းက ေလးခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
၁။ "ငါ" ပူတယ္ လို႔ ထင္လိုက္တယ္
၂။ ပူတာ "ငါ" ပဲလို႔ထင္တယ္
၃။ ပူတဲ့အထဲ "ငါ" ရွိတယ္လို႔ထင္တယ္
၄။ "ငါ" အထဲပူတာရွိတယ္ ဆိုေတာ့ ႐ုပ္တရားေပၚမွာ အမွားေလးခ်က္ျဖစ္သြားတယ္။
၂။ ေ၀ဒနာကၡႏၶာဆိုတဲ့ (ေ၀ဒနာ) အေပၚမွာ အမွားေလးခ်က္။
မိမိခႏၶာကိုယ္မွာ ပူတဲ့သေဘာေလးေပၚတယ္ဆိုကတည္းက အာ႐ံုသိသေဘာ ခႏၶာငါးပါးျဖစ္ေနၿပီ အဲဒီခႏၶာငါးပါးထဲမွာပါတဲ့ ေ၀ဒနာကၡႏၶာ(ခံစားတတ္ေသာသေဘာ)ကသူ႔အလုပ္သူလုပ္တာ ခံစားတဲ့ သေဘာေပၚမယ္ ၿပီးရင္ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ျပမယ္ အဲဒါ ခႏၶာငါးပါးရဲ့သေဘာ အမွန္ပါပဲ အဲဒါကို မရွိတဲ့"ငါ" နဲ႕တြဲၿပီး အမွားေလးခ်က္ေပၚလာတာျဖစ္ပါတယ္။
၁။ "ငါ" ခံစားတယ္ လို႔ ထင္တယ္
၂။ ခံစားတာ "ငါ" ပဲလို႔ထင္ျပန္တယ္
၃။ ခံစားတဲ့အထဲ "ငါ" ရွိတယ္လို႔ထင္တယ္
၄။ "ငါ" အထဲခံစားတာရွိတယ္ လို႔ထင္တယ္ ဆိုေတာ့ ေ၀ဒနာေပၚမွာ ေလးခ်က္ေပၚသြားတယ္။
၃။ သညာကၡႏၶာဆိုတဲ့ (သညာ) အေပၚမွာ အမွားေလးခ်က္။
အထက္ပါနည္းတူ မိမိကိုယ္ေပၚမွာ ပူတဲ့သေဘာေပၚတယ္ဆိုရင္ ခႏၶာငါးပါး တစ္ၿပိဳင္နက္ျဖစ္ တစ္ၿပိဳင္နက္ခ်ဳပ္ၿပီးေပၚတာျဖစ္ပါတယ္။(ေက်ာက္ခဲ ႏွစ္လံုးအားနဲ႔ခတ္သလို)သညာကၡႏၶာက မွတ္သား တတ္ေသာသေဘာ သူ႔သေဘာသူေဆာင္တာျဖစ္တယ္ ေပၚၿပီးေပ်ာက္ သြားတာပါဘဲ အဲဒါကိုအမွန္ကို မသိတဲ့ အ၀ိဇၨာ(ေမာဟ)ေၾကာင့္ "ငါ" နဲ႔တြဲၿပီး ယူလိုက္တဲ့အခါ-
၁။ "ငါ" မွတ္သားတယ္ လို႔ ထင္လိုက္တယ္
၂။ မွတ္သား "ငါ" ပဲလို႔ထင္ျပန္တယ္
၃။ မွတ္သားတဲ့အထဲ "ငါ" ရွိတယ္လို႔ထင္တယ္
၄။ "ငါ" အထဲမွတ္သားတာရွိတယ္လို႔ ထင္လိုက္ေတာ့ သညာ အေပၚမွာေလးခ်က္ျဖစ္သြားတယ္။
၄။ သခၤါရကၡႏၶာဆိုတဲ့ (သခၤါရ) အေပၚမွာ အမွားေလးခ်က္။
သခၤါရဆိုတာ ျပဳျပင္တဲ့သေဘာ စြန္းလြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကေတာ့ စိတ္၊ ေစတသိက္ ႐ုပ္ေတြကို ဆြဲစုေပးတဲ့သေဘာလို႔ဆိုပါတယ္တဲ့ ပူတဲ့သေဘာေပၚ အာ႐ံုသိသေဘာျဖစ္ေအာင္ တစ္နည္း ခႏၶာငါးပါးျဖစ္သြားေအာင္ ဆြဲစုေပးၿပီး အဲဒီသေဘာကလည္း တစ္ၿပိဳင္နက္ခ်ဳပ္ေပ်ာက္တဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီသေဘာကို မသိတဲ့ ေမာဟ အ၀ိဇၨာေၾကာင့္ "ငါ" ဆိုတာေပၚလာၿပီး -
၁။ "ငါ" ျပဳျပင္တယ္ လို႔ ထင္လိုက္တယ္
၁။ "ငါ" ျပဳျပင္တယ္ လို႔ ထင္လိုက္တယ္
၂။ ျပဳျပင္တာ "ငါ" ပဲလို႔ထင္ျပန္တယ္
၃။ ျပဳျပင္တဲ့အထဲ "ငါ" ရွိတယ္လို႔ထင္တယ္
၄။ "ငါ" အထဲျပဳျပင္တာရွိတယ္လို႔ ထင္တယ္ ဒါေၾကာင့္ သညာ အေပၚမွာေလးခ်က္ျဖစ္တယ္။
၅။ ၀ိညာဏကၡႏၶာဆိုတဲ့ (၀ိညာဏ္) အေပၚမွာ အမွားေလးခ်က္။
၀ိညာဏ္ဆိုတာအာ႐ံုကိုသိတဲ့သေဘာ ကိုင္းညႊတ္တဲ့သေဘာ သူကလည္းပူတဲ့သေဘာ တစ္ခ်က္ အေပၚမွာ အာ႐ံုသိသေဘာျဖစ္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ျဖစ္ တစ္ၿပိဳင္နက္ခ်ဳပ္သြားပါတယ္ ဒါကိုအမွန္ မသိတဲ့ အ၀ိဇၨာေၾကာင့္ "ငါ" နဲ႔တြဲၿပီး
၁။ "ငါ" သိတယ္ လို႔ ထင္လိုက္တယ္
၂။ သိတာ "ငါ" ပဲလို႔ထင္ျပန္တယ္
၃။ သိတဲ့အထဲ "ငါ" ရွိတယ္လို႔ထင္တယ္
၄။ "ငါ" အထဲသိတာရွိတယ္လို႔ ထင္တယ္ ဒါေၾကာင့္ ၀ိညာဏ္အေပၚမွာ အမွားေလးခ်က္ ျဖစ္ရပါတယ္။
ခႏၶာငါးပါးတစ္ခုစီအေပၚမွာ ေလးခ်က္စီျဖစ္ရင္ ခႏၶာငါးပါးဆိုေတာ့(၅ x ၄ = ၂၀) သကၠာယဒိ႒ိ(၂၀)ျဖစ္သြားတယ္။
အဲဒီနည္းအတိုင္းပဲ ပုထုဇဥ္ေတြက ျမင္ရင္လည္း "ငါ" မင္တယ္၊ ျမင္တာ]"ငါ" ပဲ၊ ျမင္တဲ့အထဲ "ငါ" ရွိတယ္၊ "ငါ" အထဲျမင္တာရွိတယ္ လို႔ ယူပါတယ္။
စားရင္လည္း "ငါ" စားတယ္၊ စားတာ"ငါ" ပဲ၊ စားတဲ့အထဲ "ငါ" ရွိတယ္၊ "ငါ" အထဲစားတာရွိတယ္
အိပ္ရင္လည္း "ငါ" အိပ္တယ္၊ အိပ္တာ"ငါ" ပဲ၊ အိပ္တဲ့အထဲ "ငါ" ရွိတယ္၊ "ငါ" အထဲအိပ္တာရွိတယ္
ထိရင္လည္း "ငါ" ထိတယ္၊ ထိတာ "ငါ" ပဲ၊ ထိတဲ့အထဲ "ငါ" ရွိတယ္၊ "ငါ" အထဲထိတာရွိတယ္
အဲဒီလိုပဲ အာ႐ံုဒြါရတိုက္လို႔ေပၚလာတဲ့ ခႏၶာငါးပါး(႐ုပ္နာမ္)ႏွစ္ပါး သို႔မဟုတ္ စိတ္ေစတသိက္ ေတြကို တကယ္မရွိတဲ့ "ငါ" ဆိုတဲ့အယူမွားႀကီးနဲ႔စြဲယူၿပီး သကၠာယဒိ႒ိ ျဖစ္သြားတာပါ။
posted by အတၱ @ January 23, 2012
0 Comments
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home